Ελευθερία έκφρασης και ανδρισμός

Άντρας είναι αυτός που επιβάλλεται και δέρνει τη γυναίκα του ή αυτός που δέχεται τα πάντα από αυτήν αδιαμαρτύρητα; Είναι ο νέος που την πέφτει χυδαία και απροκάλυπτα ερωτικά σε όλα τα θηλυκά ή είναι αυτός που σχεδιάζει και προγραμματίζει κάθε φράση του και κίνησή του; Μήπως το ζητούμενο είναι κάπου στη μέση;

Πολύ καλό θέμα για συζήτηση. Τελικά είναι αλήθεια ότι ο ανδρισμός ταυτίζεται συχνά με τη βία, την αγριότητα και την κυριαρχία. Από την άλλη δυτικές επιρροές θέλουν τον άνδρα ίσο με τη γυναίκα και λίγο κατώτερο. Συμφωνώ ότι ο άνδρας δεν είναι ο άνθρωπος των άκρων. Η φύση του έδωσε την κυριαρχία και τη δύναμη, την ισορροπία και τη λογική. Δε μπορώ να τον φανταστώ ούτε μόνο, ούτε όμως και ως "αντικείμενο" του άλλου φύλου.

Αυτό πάλι, το να προσπαθούμε να αποδείξουμε ότι είμαστε ή δεν είμαστε άνδρες δε το καταλαβαίνω. Γιατί να μη κάνουν και οι γυναίκες το ίδιο. Σήμερα περισσότερο από πραγματικές γυναίκες έχουμε έλλειψη παρά από αληθινούς άντρες. Η υποκρισία και η απάτη μαζί με τον "φεμινισμό" τις έχει κάνει να χάσουν κάθε ιερό και όσιο... (μιλάω εκ πείρας και είναι η προσωπική μου άποψη).

Κρητικέ μου, πάλι με κάλυψες. Και μη νομίζεις ότι είναι μόνο η δική σου προσωπική άποψη. Όλα τα φιλαράκια μου ην πάτησαν. Άσε που κάποιοι πλέον δεν την παλεύουν... Τελικά θα μας εξαφανίσουν όλους και θα μείνουν μόνες τους.

Άντρας είναι ο Αδάμ. Το λογικό ον που έπλασε ο Θεός. Είναι λοιπόν τέλειο κατασκευής. Τώρα αν κάποιοι δεν τιμούν την αξία του (εκατέρωθεν) δικό τους πρόβλημα. Πάντως δεν τον έπλασε ο Δημιουργός με λουράκι ή με μαστίγιο και καρότο.

Αν εξαιρέσουμε τις περιπτώσεις που οι άντρες συμπεριφέρονται άσχημα (πολύ κακώς βέβαια) δεν είναι τα τέρατα που περιγράφουν κάποιες γυναίκες που δε θέλουν να παραδεχτούν την αξία του και τη θέση του στην οικογένεια.

Να πω πως οι "άντρες" που ανέφερες, που δέρνουν γυναίκες δεν είναι άντρες. Είναι σκουλίκια.

Άντρας είναι αυτός που ξέρει τα όρια, τον τρόπο και τη σωστή δοσολογία στη σχέση. Αν κάτι του λείπει... ας το ψάξει. Η γυναίκα πολλές φορές εκμεταλλεύεται το αδύνατό του σημείο... το συναίσθημα... και τον μπερδεύει όπως οι κακές μάγισσες του παραμυθιού.

Γενικά οι γυναίκες σήμερα είναι πιο επικίνδυνες για τους άνδρες από ότι ήταν παλιότερα οι άνδρες για τις γυναίκες. Αυτό το στηρίζω στο γεγονός ότι το φαινόμενο του ψυχοσωματικού ευνουχισμού των ανδρών σήμερα έχει πιάσει ταβάνι. Πλέον οι άντρες φοβούνται να μιλήσουν στο άλλο φύλο. Για όλα αυτά βέβαια δεν ευθύνεται μόνο το κίνημα του φεμινισμού-(γυναικοκρατία) αλλά και η κακή αντιμετώπιση του φαινομένου από το κράτος και τον κόσμο. Άλλο ισότητα και άλλο αλλαγή θέσεων.

Ο άντρας είναι άντρας και η γυναίκα είναι γυναίκα. Ο καθένα έχει το ρόλο του και τον λόγο ύπαρξής του. Αν αρχίσουμε να μπερδεύουμε ρόλους τότε έχουμε αυτό το χάλι που βλέπουμε σήμερα. Αίσχος...

Λίγο πολύ με καλύψατε με όλα αυτά. Απλά να προσθέσω ότι δεν καταλαβαίνω γιατί συμβαίνουν όλα αυτά και γιατί οι γυναίκες δε καταλαβαίνουν πόσο κακό κάνουν σε μας και στις ίδιες.

Το γεγονός ότι οι γυναίκες προτιμούν την καριέρα από τη μητρότητα δε σου κάνει εξίσου εντύπωση; Σίγουρα ναι. Αυτό δεν είναι και τόσο φυσικό... να μη θέλει μια γυναίκα να γίνει μητέρα.

Ένας άντρας δε χρειάζεται την όποια επιβεβαίωση ότι είναι άντρας. Μια γυναίκα όταν δεν μπορεί να εκτιμήσει και να κατανοήσει έναν άντρα μένει μόνη. Οι άντρες μένουν μόνοι από επιλογή ενώ στις γυναίκες προκύπτει από κακό χειρισμό.

Οι γυναίκες σήμερα νομίζουν ότι επειδή απέκτησαν προνόμια και ισότητα αυτό τις κάνει ανώτερες και την είδαν κάπως αυταρχικές, ανεξάρτητες, αυτόνομες... και όλα αυτά οδηγούν στην ερήμωση και τη μοναξιά. Λίγοι άντρες τρέχουν πλέον από πίσω σα σκυλάκι... κι αυτοί το νιώθουν και το γουστάρουν ίσως. Αλλά όσοι έχουν αντρική φύση προτιμούν τη μοναξιά και την αυτοϊκανοποίηση μιας και η γυναίκα σήμερα δε προορίζει τον εαυτό της για μητέρα αλλά για ελεύθερη καριερίστα.