ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ;

Πεντηκοστή: Η τελευταία δεσποτική εορτή. Γιορτάζουμε τήν κάθοδο τού Αγίου Πνεύματος, τήν έκχυση τής Αγιαστικής Θείας Χάριτος στό ανθρώπινο γένος.

Ο Κύριος γεμάτος αγάπη καί πόθο γιά τή σωτηρία μας, «έκραξε», φώναξε δυνατά, καί μάς κάλεσε κοντά Του γιά νά σβήσει τή δίψα μας, δηλαδή τούς μεγάλους πόθους τής ανθρώπινης ψυχής.

1. Τό Άγιον Πνεύμα ανακαινίζει τόν άνθρωπο

Πεντηκοστή! Η τελευταία δεσποτική εορτή. Γιορτάζουμε τήν κάθοδο τού Αγίου Πνεύματος, τήν έκχυση τής αγιαστικής θείας Χάριτος στό ανθρώπινο γένος. Τό γεγονός αυτό είναι ο ύψιστος καρπός τού απολυτρωτικού έργου τού Κυρίου, η έσχατη καί κορυφαία επαγγελία (υπόσχεση) τής εποχής τής Καινής Διαθήκης.

Στήν πρό Χριστού εποχή οι άνθρωποι λόγω τής δουλείας τους στήν αμαρτία ήταν χωρισμένοι από τόν Θεό. Ο Κύριος Ιησούς μέ τή Σταύρωσή Του εξασφάλισε τήν άφεση τών αμαρτιών τους, τήν καταλλαγή (συμφιλίωση) μέ τόν επουράνιο Πατέρα. Απόδειξη τής καταλλαγής είναι η αποστολή τού Αγίου Πνεύματος στόν κόσμο.

Γιορτάζουμε τήν έλευση τού τρίτου Προσώπου τής αδιαιρέτου Αγίας Τριάδος, τού Αγίου Πνεύματος, στήν κοινωνία τών μαθητών, τήν αποστολή Του στίς καρδιές τών πιστών. Από σήμερα τό Άγιον Πνεύμα μένει μόνιμα στόν κόσμο, μέσα στήν Εκκλησία, καί εργάζεται τή μεταμόρφωση τού κόσμου, τή μεταμόρφωση τής καρδιάς τού καθενός μας.

Γι αυτό καί Πεντηκοστή σημαίνει: αναγέννηση τού ανθρώπου, ότι ο εν Χριστώ καινός άνθρωπος είναι πραγματικότητα. Πεντηκοστή σημαίνει ότι ο άνθρωπος μπορεί νά ενωθεί μέ τόν Θεό, νά γίνει Πεντηκοστή.

2. Ποταμοί Θείας Χάριτος από τήν καρδιά τού ανθρώπου

Ο Κύριος γεμάτος αγάπη καί πόθο γιά τή σωτηρία μας, «έκραξε», φώναξε δυνατά, καί μάς κάλεσε κοντά Του γιά νά σβήσει τή δίψα μας, δηλαδή τούς μεγάλους πόθους τής ανθρώπινης ψυχής:

«Εάν τις διψά, ερχέσθω πρός με καί πινέτω» όποιος διψάει άς έρθει κοντά σέ Μένα καί άς πίνει. Κοντά σέ Μένα θά βρεί ανάπαυση, θά ξεδιψάσει.

Έτσι γίνεται. Καί όχι μόνο θά ξεδιψάσει κοντά Του όποιος διά τής πίστεως καί τής μετανοίας συνδεθεί μέ τόν Κύριο, αλλά γίνεται καί ο ίδιος πηγή:

«Ο πιστεύων εις εμέ», διαβεβαίωσε ο Κύριος, «καθώς είπεν η γραφή, ποταμοί εκ τής κοιλίας αυτού ρεύσουσιν ύδατος ζώντος». Από τό εσωτερικό του θά τρέχουν ποταμοί θείας Χάριτος.

Αυτή τήν πραγματικότητα τή διαπιστώνουμε στούς Αγίους μας. Τά λόγια τους είναι φωτισμένα, τά αγαθά έργα τους πολλά καί θαυμαστά, η προσευχή τους φλογερή καί αποτελεσματική, η παρουσία τους τόσο ευεργετική στό περιβάλλον τους. Ειρηνεύουν, αναπαύουν, συγκλονίζουν όσους αναστρέφονται μαζί τους. Εκπέμπουν έντονα τό φώς τού Χριστού, τήν Χάρι Του.

Οι Άγιοι φανερώνουν πόσο μεγάλη ευεργεσία είναι η Πεντηκοστή. Καί μάς καλούν νά τούς ακολουθήσουμε.

Διότι τό ζητούμενο δέν είναι νά μετέχουμε τυπικά στή ζωή τής Εκκλησίας, αλλά νά έχουμε εμπειρία Χάριτος, νά κατοικήσει μόνιμα μέσα μας ο Κύριος νά Τού δώσουμε ολόκληρη τήν καρδιά μας νά αποφασίσουμε καί νά αγωνισθούμε γιά τήν τέλεια υπακοή στίς άγιες εντολές Του, γιά τήν τέλεια νέκρωση τής αμαρτίας μέσα μας. Καί σέ αυτό μάς βοηθεί τό Άγιον Πνεύμα.

Όσο τό προσπαθούμε, τόσο ενισχύεται η παρουσία καί η ενέργειά Του μέσα μας, μέχρι νά φθάσουμε, μετά από σταθερό αγώνα καί πολλή ταπείνωση, νά ζήσουμε τή μόνιμη παρουσία Του στίς καρδιές μας.

3. Αντίσταση στή Θεία Αγάπη

Όταν ο Κύριος μίλησε γιά τήν ύψιστη αυτή δωρεά, δέν έγινε αποδεκτός από όλους. «Σχίσμα εν τώ όχλω εγένετο δι αυτόν». Άλλοι από τόν λαό πίστεψαν, ενώ άλλοι όχι.

Οι υπηρέτες τών Φαρισαίων πού είχαν σταλεί νά Τόν συλλάβουν, γύρισαν άπρακτοι ομολογώντας ότι ποτέ δέν μίλησε άνθρωπος όπως Εκείνος, γεγονός πού εξόργισε τούς κυρίους τους. Τότε ένας από τούς Φαρισαίους, ο Νικόδημος, θέλησε νά υπερασπισθεί τόν Κύριο:

«Σύμφωνα μέ τό Νόμο, κανείς δέν καταδικάζεται, άν πρώτα δέν απολογηθεί». Αλλά εκείνοι δέν πείσθηκαν, διότι δέν ήθελαν.

Η αποκάλυψη τού Θεού στόν κόσμο, άν καί είναι αποκάλυψη αγάπης καί φέρνει τή μεγάλη δωρεά τής ειρήνης καί τής ενότητος, προκαλεί αντιδράσεις. Διότι, όσο συγκλονιστικό γεγονός καί άν είναι, δέν καταργεί τήν ανθρώπινη ελευθερία.

Προκειμένου ο άνθρωπος νά δεχθεί τόν Θεό, πρέπει νά απαρνηθεί τόν αμαρτωλό εαυτό του. Αλλά αυτό δέν είναι διατεθειμένοι νά τό κάνουν όσοι αγαπούν τά πάθη τους.

Έτσι, μέ αφορμή τή φανέρωση τού Θεού στόν κόσμο, η ανθρωπότητα χωρίζεται σέ δύο στρατόπεδα: σέ όσους δέχονται τή δωρεά, καί σέ όσους τήν αρνούνται. Σέ όσους υποτάσσονται στόν Χριστό καί μεταμορφώνονται από τή θεία αγάπη, καί σέ όσους αντιτίθενται σ Εκείνον καί μισούν τά τέκνα τού Θεού

Είθε όλοι μας νά παραδοθούμε ολοκληρωτικά στό Άγιον Πνεύμα, ώστε νά γίνουμε «λάμποντες, αστράπτοντες, ηλλοιωμένοι» νά λάμπουμε, νά εκπέμπουμε μέ τή ζωή μας τό αστραφτερό φώς τής αγιότητος.

Νά είμαστε αλλοιωμένοι, μεταμορφωμένοι καί νά μήν υπάρχει καμιά καρδιά πού νά αρνείται πεισματικά τήν ανεκτίμητη δωρεά τού Αγίου Πνεύματος.

Πηγή: