Τί χειμώνας βαρύς

Το να είσαι Καστανάς σε μια ξένη γειτονιά είναι άσχημο πράγμα.

Άσχημο πράγμα η μετακόμιση, ιδίως όταν γίνεται ξαφνικά και για επαγγελματικούς λόγους. Ακόμη χειρότερα αν πας από μια πόλη με πολλούς κατοίκους σε μια κλειστή κοινότητα που μάλιστα έχει και κακή αντίλιψη των ανθρώπινων δικαιωμάτων.
Η μοναξιά σου θα πρέπει να είναι ανυπόφορη περισσότερο από την κακή συμπεριφορά των άξεστων και επιθετικών κατοίκων. Δεν καταλαβίνου όλοι ότι σε ένα άνθρωπο που αναγκάζεται να ζει απομονωμένος είναι βασικό να έχει κάποια παρέα που και που να ξεσκάει λίγο.
Αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να αδιαφορείς για τις όποιες κινήσεις τους. Αν έχεις τη δυνατότητα να πηγαίνεις σε κάποιο κοντινό μέρος εκτός κοινότητας για τις προμήθειες του μήνα, και να βρεις και κάποια άτομα να πηγαίνεις κι εσύ σε αυτούς έτσι ώστε να μην έχεις και στις επισκέψεις κατάκριση. Υπομονή μέχρι να βρεις την ευκαιρία για μια καλύτερη μετάθεση.

Να θυμάσαι: ο κόσμος δε σου χρωστάει καλό!
Υπομονή και αδιαφορία. Αρκεί το έργο σου να πάει καλά.